Teatr Mały : „Czarno to widzę” Teatr MY.

Komedia „Czarno to widzę… czyli wymieszani posortowani” to sztuka napisana przez znakomitego autora, zdobywcę wielu prestiżowych polskich i zagranicznych nagród – Marcina Szczygielskiego.
W naszym podzielonym, skłóconym kraju zbiera się grupa nietuzinkowych osób, które bardzo chcą być Polakami. Pokochali ten kraj, pragną być z niego dumni i chcą czuć się jego częścią, choć żadne z nich nie pasuje do polskiego stereotypu. Korzystając z unijnych funduszy, zakładają wspólnie amatorską grupę pieśni i tańca „Słowiańskie słowiki”. Ale jak tu beztrosko wycinać ludowe hołubce, gdy taneczną salę przyszło im dzielić z zatwardziałym kibolem-nacjonalistą i ksenofobem? Odwaga i hart ducha nie wystarczą, ale być może rozwiązaniem okażą się staroświecka (choć niestandardowa) miłość i poczucie humoru, którego w tym spektaklu na pewno nie zabraknie.
Pomysłodawczynią tego niezwykłego spektaklu jest Omenaa Mensah i jej fundacja – Omenaa Foundation.
Producentem wykonawczym jest Teatr MY Production.
Adres strony internetowej spektaklu: www.czarnotowidze.com.pl

TWÓRCY:
Autor: Marcin Szczygielski
Reżyseria: Ewa Kasprzyk
Koordynacja artystyczna: Olaf Lubaszenko
Kostiumy: Ewa Gdowiok
Projekt scenografii : Piotr Stachurski
Muzyka: Zdzisław Kalinowski
Twórcy piosenki finałowej: Dominik z ZDS, Luke

OBSADA:
Dorota Stalińska jako Wanda Krakowska– umiarkowana feministka, marzy o lepszym świecie. Od dłuższego czasu jest samotna. Po zerwaniu z pracą w korporacji rozpoczynała kilka projektów, które zakończyły się fiaskiem. Ostatecznie trafiła do Domu Kultury, w którym próbuje stworzyć i poprowadzić amatorski zespół ludowy „Słowiańskie Słowiki”.

Lesław Żurek jako Kajetan Niemiec – koło czterdziestki. Instruktor krav magi, zagorzały kibol, prawdziwy – jak sam siebie określa – patriota i katolik. Jest ksenofobem, homofobem, rasistą – nienawidzi wszystkiego, co inne. Został skazany za szerzenie mowy nienawiści w internecie – w ramach kary musi działać społecznie, postanowił więc zająć się prowadzeniem szkoleń ze sztuk walki. Jego ulubionym elementem garderoby jest t-shirt z symbolem Polski Walczącej. Ten sam symbol wytatuował sobie na ramieniu.

Ifi Ude jako Imani – Mulatka, Polka, koło trzydziestki. Bardzo inteligentna. Przez całe życie zmagała się z przejawami rasizmu, co wyrobiło w niej ducha walki. Lubił prowokować. Jest niezależną dziennikarką, pisuje teksty dla czasopism i portali internetowych – głównie związane z tematyką swobód obywatelskich i równości. Jest samotna, biseksualna, choć bardziej interesują ją kobiety – nie do końca jeszcze uporała się ze swoją orientacją seksualną.

Piotr Zelt jako Malwina – transseksualistka, około pięćdziesiątki. Jeszcze nie poddała się chirurgicznej zmianie płci, ale stanie się to niedługo. Żyje samotnie, nie ma przyjaciół, z rodziną nie utrzymuje kontaktów. Pracuje w domu, który niechętnie opuszcza. Psychiatra zalecił jej stanowczo aktywność w grupie, a ponieważ jako nastolatek występowała w chórze, postanowiła wrócić do tego jako kobieta. Jej wielkim kompleksem jest wysoki wzrost, atletyczna budowa ciała i niski głos.

Agata Załęcka jako Teresa – na wózku, po czterdziestce. Była tancerką, ale po wypadku samochodowym jest częściowo sparaliżowana. Stara się odnajdywać w swojej sytuacji, próbuje żyć normalnie i nie poddawać się depresji. Strach walczy w niej z nienawiścią. Podobnie jak Malwina niechętnie wychodzi z domu. Chłopak zostawił ją, gdy okazało się, że nie będzie mogła chodzić. Marzy o miłości, ale nie przyznaje się do tego nawet sama przed sobą. Lęk maskuje agresją.

Stefano Terrazzino jako Timur – Turek, dwudziestoparolatek. Przyjechał do Polski niedawno, mówi po polsku z silnym akcentem. Mocno identyfikuje się z tym krajem, jednak nieustannie pada ofiarą prześladowań z racji na kolor skóry i wygląd. Pracuje w barze z kebabem, dorabia sobie jako kurier InLove, studiuje zaocznie logistykę zarządzania. Z trudem wiąże koniec z końcem, jednak chce pozostać w Polsce na stałe. Marzy o poznaniu Polki i małżeństwie. Jest katolikiem.