HENRYK GRUTH – z cyklu „ZNANI TYSZANIE” – odc. 2
Henryk Gruth (ur. 2 września 1957 w Rudzie Śląskiej) – polski hokeista, czterokrotny olimpijczyk.
Jeden z najwybitniejszych zawodników w historii polskiego hokeja na lodzie. W reprezentacji Polski wystąpił 248 razy[1] (rekordzista kadry), zdobywając dla niej 54 bramki i 109 punktów w klasyfikacji kanadyjskiej. Kapitan reprezentacji w latach 1982-1994. Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich: Lake Placid (1980), Sarajewo (19…84), Calgary (1988), Albertville (1992). Dwukrotnie chorąży polskiej ekipy olimpijskiej – 1988 i 1992[2]. Wystąpił w 17 edycjach mistrzostw świata.
Podczas 22 sezonów w polskiej I lidze rozegrał 628 mecze (4 miejsce w klasyfikacji wszechczasów), strzelając 134 gole. W latach 1983 i 1988 zdobywca Złotego Kija dla najlepszego hokeisty w kraju. W czasie swojej kariery zawodniczej bronił barw trzech klubów: GKS Katowice, GKS Tychy (również pod nazwą Tysovia Tychy) oraz szwajcarskiego ZSC Lions.
Po zakończeniu czynnego uprawiania hokeja zaczął pracować jako trener. W latach 1994-1996 pełnił funkcję asystenta selekcjonera narodowej kadry Polski Władimira Safonowa, po czym w 1996 wyjechał do Niemiec. W 1997 trafił do Szwajcarii, gdzie początkowo – lecz przez niedługi okres – prowadził tamtejsze kluby trzecioligowe i drugoligowe. Ostatecznie trafił do ekstraligowego ZSC Lions, w którym przez 3 lata szkolił I zespół seniorów, a obecnie zajmuje się opracowywaniem koncepcji i nadzorowaniem szkolenia młodzieży, trenowaniem grup juniorskich oraz asystowaniem szkoleniowcowi II drużyny seniorów.
W 2006 – jako pierwszy i jedyny do tej pory Polak – został przyjęty do Galerii Sławy IIHF (Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie) IIHF Hall of Fame).
Obecnie jest koordynatorem drużyn młodzieżowych i trenerem szwajcarskiego ZSC Lions.